Lente 2019
Ongeveer duizend honden, katten, konijnen, tamme vogels en knaagdieren per jaar. Dat is wat er binnenkomt bij Dierentehuis Stevenshage in Leiden. En dan zijn de dieren die tijdelijk verblijven in het pension nog niet meegerekend. De medewerkers van het asiel doen er alles aan om al deze dieren zo goed mogelijk te verzorgen.
“Alles bij Dierentehuis Stevenshage gaat om het verzorgen van dieren. Het welzijn van de dieren is ons doel en alles daaromheen is onderschikt”, aldus beheerder Nicolette Bloemendaal. Zij is een van de zeven vaste medewerkers van het asiel. “Dieren die geen thuis hebben, maken wij klaar voor een nieuw thuis. We verzorgen ze tot we een geschikt baasje voor ze vinden.”
Bij het asiel worden onder andere zwerfdieren opgevangen. Gemeenten zijn verplicht om zwerfdieren voor veertien dagen op te vangen en dit hebben de gemeente Leiden en zeven omliggende gemeenten uitbesteed aan Stevenshage. Maar dit is niet de enige manier waarop de dieren binnenkomen. Nicolette: “Het komt ook voor dat mensen, om wat voor reden dan ook, niet meer voor hun huisdier kunnen zorgen. Dit kan bijvoorbeeld komen door een echtscheiding, ziekte of financiële problemen. Dat kan iedereen gebeuren, dus gelukkig zijn wij er dan om te helpen.”
Vrijwilligers
Ook Suzan Commandeur werkt voor het asiel. Zij is één van de 70 vrijwilligers. “Vrijwilligers doen hier van alles. Mensen denken meteen aan honden uitlaten, hokken poetsen, troep opruimen en natuurlijk katten knuffelen, maar daar blijft het niet bij. Zelf zit ik bijvoorbeeld in het bestuur – het bestuur is ook vrijwillig –
en regel ik de pr. Het leuke is dat er zo veel verschillende mensen komen. De een komt al twintig jaar iedere zondag, de ander komt een periode. Iedereen die tijd en zin heeft kan een steentje bijdragen.”
Donaties
Suzan probeert op allerlei manieren geld binnen te halen voor het asiel. Er is namelijk een bepaald bedrag nodig om alles draaiende te houden. Suzan: “Een deel van het geld krijgen we van de verschillende gemeenten. Maar dit is alleen voor de eerste veertien dagen. Als de dieren dan nog niet opgehaald zijn door hun baasje of als zij helemaal geen baasje hebben, moeten we het zelf bekostigen. Dit doen we bijvoorbeeld door plaatsingsgeld te vragen van mensen die een dier adopteren. Alle dieren worden bij ons ontvlooid, ontwormd en (medisch) verzorgd, dus deze bijdrage dekt zeker de kosten niet. Wij moeten het dus hebben van donaties.”
Daarom zet het asiel allerlei verschillende acties op, waar zowel bedrijven als particulieren aan mee kunnen doen. Een dierenverblijf adopteren, een sponsorbordje nemen, adverteren in het magazine, doneren via de website, collectant worden, materialen doneren, kleding inzamelen: er zijn mogelijkheden genoeg. Suzan: “Mensen of bedrijven die dat willen, kunnen ook een eigen actie starten. We staan voor alles open, want alle hulp is welkom!”
Groen asiel
Suzan: “Zo krijgen we het elk jaar net weer rond. Of net niet, maar het gebeurt vaak dat we het dan tóch redden door een onverwachte gulle gever. Een voorbeeld daarvan is een nalatenschap die we vorig jaar kregen. Dat was bestemd voor een duurzame investering en zo’n flink bedrag dat we er 138 extra zonnepanelen van hebben kunnen plaatsen – we hadden er al 26. Over 6 à 7 jaar hebben we dit bedrag terugverdiend en gaan we er dus zelfs op verdienen!” Naast de zonnepanelen zijn de medewerkers van Stevenshage bij alles wat zij doen bezig met duurzaamheid. Zo composteren zij de konijnenkeutels, scheiden ze afval, is het hele pand voorzien van ledverlichting en worden er in het hondenbos naast het asiel geen bestrijdingsmiddelen gebruikt. Zoals Suzan en Nicolette het zelf zeggen: Stevenshage is een groen asiel.
Beestenbende
Ook in Beestenbende, het magazine dat het asiel vier keer per jaar uitgeeft, willen de medewerkers deze groene uitstraling terug laten komen. Nicolette: “Dat de Beestenbende er zo goed uitziet, komt vooral door Suzan. Zij heeft het magazine als het ware een facelift gegeven. Voordat zij bij ons begon, had het magazine een gekleurde kaft en was het binnenwerk helemaal zwartwit. Toen Suzan voor het eerst bij ons binnen liep zei ze meteen: ‘Dit wordt mijn missie!’”
Suzan: “Vervolgens ben ik mijn zoektocht begonnen. De partij waar we eerst mee samenwerkten zat aan de andere kant van het land en we hadden eigenlijk weinig inspraak in de uitstraling van het blad. Ook was het zonde dat lezers onze prachtige dierenfoto’s alleen maar in grijstinten te zien kregen. Dit wilde ik anders doen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een lokale partij, zodat we konden overleggen als dit nodig was en meer invloed hadden op hoe het blad eruit kwam te zien. Maar we wilden vooral een partij vinden waarmee we een relatie konden opbouwen. Uiteindelijk kwam ik bij De Bink terecht. Dit klikte meteen. De Bink is ook een duurzame organisatie en samen konden we Beestenbende de uitstraling geven die ik in gedachte had. Mat papier, afbreekbaar plastic eromheen en natuurlijk de mooie kleurenfoto’s.”
Bij alle donateurs van het asiel valt Beestenbende op de deurmat. Door middel van het magazine blijven zij op de hoogte van alle ontwikkelingen bij Stevenshage. Het blad wordt ook uitgedeeld aan nieuwe adoptanten. In Beestenbende staan leuke ervaringen van de medewerkers, verhalen uit het asiel, nieuwe donatie-acties en foto’s van dieren die geadopteerd kunnen worden. Suzan: “Het is natuurlijk ook leuk als Beestenbende de lezers aanzet tot het meedoen met acties, doneren of misschien wel het plaatsen van een advertentie in de volgende uitgave. Want dat helpt ons weer om nog een stukje dichter bij ons benodigde bedrag te komen.”
De toekomst
Nicolette: “We hopen dat wij met al onze activiteiten ook educatief zijn, zodat er ooit een dag komt dat wij niet meer nodig zijn. Maar dat is toekomstmuziek, voorlopig blijven wij ons uiterste best doen voor alle dieren die bij ons terechtkomen.”
Ongeveer duizend honden, katten, konijnen, tamme vogels en knaagdieren per jaar. Dat is wat er binnenkomt bij Dierentehuis Stevenshage in Leiden. En dan zijn de dieren die tijdelijk verblijven in het pension nog niet meegerekend. De medewerkers van het asiel doen er alles aan om al deze dieren zo goed mogelijk te verzorgen.
“Alles bij Dierentehuis Stevenshage gaat om het verzorgen van dieren. Het welzijn van de dieren is ons doel en alles daaromheen is onderschikt”, aldus beheerder Nicolette Bloemendaal. Zij is een van de zeven vaste medewerkers van het asiel. “Dieren die geen thuis hebben, maken wij klaar voor een nieuw thuis. We verzorgen ze tot we een geschikt baasje voor ze vinden.”
Bij het asiel worden onder andere zwerfdieren opgevangen. Gemeenten zijn verplicht om zwerfdieren voor veertien dagen op te vangen en dit hebben de gemeente Leiden en zeven omliggende gemeenten uitbesteed aan Stevenshage. Maar dit is niet de enige manier waarop de dieren binnenkomen. Nicolette: “Het komt ook voor dat mensen, om wat voor reden dan ook, niet meer voor hun huisdier kunnen zorgen. Dit kan bijvoorbeeld komen door een echtscheiding, ziekte of financiële problemen. Dat kan iedereen gebeuren, dus gelukkig zijn wij er dan om te helpen.”
Vrijwilligers
Ook Suzan Commandeur werkt voor het asiel. Zij is één van de 70 vrijwilligers. “Vrijwilligers doen hier van alles. Mensen denken meteen aan honden uitlaten, hokken poetsen, troep opruimen en natuurlijk katten knuffelen, maar daar blijft het niet bij. Zelf zit ik bijvoorbeeld in het bestuur – het bestuur is ook vrijwillig –
en regel ik de pr. Het leuke is dat er zo veel verschillende mensen komen. De een komt al twintig jaar iedere zondag, de ander komt een periode. Iedereen die tijd en zin heeft kan een steentje bijdragen.”
Donaties
Suzan probeert op allerlei manieren geld binnen te halen voor het asiel. Er is namelijk een bepaald bedrag nodig om alles draaiende te houden. Suzan: “Een deel van het geld krijgen we van de verschillende gemeenten. Maar dit is alleen voor de eerste veertien dagen. Als de dieren dan nog niet opgehaald zijn door hun baasje of als zij helemaal geen baasje hebben, moeten we het zelf bekostigen. Dit doen we bijvoorbeeld door plaatsingsgeld te vragen van mensen die een dier adopteren. Alle dieren worden bij ons ontvlooid, ontwormd en (medisch) verzorgd, dus deze bijdrage dekt zeker de kosten niet. Wij moeten het dus hebben van donaties.”
Daarom zet het asiel allerlei verschillende acties op, waar zowel bedrijven als particulieren aan mee kunnen doen. Een dierenverblijf adopteren, een sponsorbordje nemen, adverteren in het magazine, doneren via de website, collectant worden, materialen doneren, kleding inzamelen: er zijn mogelijkheden genoeg. Suzan: “Mensen of bedrijven die dat willen, kunnen ook een eigen actie starten. We staan voor alles open, want alle hulp is welkom!”
Groen asiel
Suzan: “Zo krijgen we het elk jaar net weer rond. Of net niet, maar het gebeurt vaak dat we het dan tóch redden door een onverwachte gulle gever. Een voorbeeld daarvan is een nalatenschap die we vorig jaar kregen. Dat was bestemd voor een duurzame investering en zo’n flink bedrag dat we er 138 extra zonnepanelen van hebben kunnen plaatsen – we hadden er al 26. Over 6 à 7 jaar hebben we dit bedrag terugverdiend en gaan we er dus zelfs op verdienen!” Naast de zonnepanelen zijn de medewerkers van Stevenshage bij alles wat zij doen bezig met duurzaamheid. Zo composteren zij de konijnenkeutels, scheiden ze afval, is het hele pand voorzien van ledverlichting en worden er in het hondenbos naast het asiel geen bestrijdingsmiddelen gebruikt. Zoals Suzan en Nicolette het zelf zeggen: Stevenshage is een groen asiel.
Beestenbende
Ook in Beestenbende, het magazine dat het asiel vier keer per jaar uitgeeft, willen de medewerkers deze groene uitstraling terug laten komen. Nicolette: “Dat de Beestenbende er zo goed uitziet, komt vooral door Suzan. Zij heeft het magazine als het ware een facelift gegeven. Voordat zij bij ons begon, had het magazine een gekleurde kaft en was het binnenwerk helemaal zwartwit. Toen Suzan voor het eerst bij ons binnen liep zei ze meteen: ‘Dit wordt mijn missie!’”
Suzan: “Vervolgens ben ik mijn zoektocht begonnen. De partij waar we eerst mee samenwerkten zat aan de andere kant van het land en we hadden eigenlijk weinig inspraak in de uitstraling van het blad. Ook was het zonde dat lezers onze prachtige dierenfoto’s alleen maar in grijstinten te zien kregen. Dit wilde ik anders doen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een lokale partij, zodat we konden overleggen als dit nodig was en meer invloed hadden op hoe het blad eruit kwam te zien. Maar we wilden vooral een partij vinden waarmee we een relatie konden opbouwen. Uiteindelijk kwam ik bij De Bink terecht. Dit klikte meteen. De Bink is ook een duurzame organisatie en samen konden we Beestenbende de uitstraling geven die ik in gedachte had. Mat papier, afbreekbaar plastic eromheen en natuurlijk de mooie kleurenfoto’s.”
Bij alle donateurs van het asiel valt Beestenbende op de deurmat. Door middel van het magazine blijven zij op de hoogte van alle ontwikkelingen bij Stevenshage. Het blad wordt ook uitgedeeld aan nieuwe adoptanten. In Beestenbende staan leuke ervaringen van de medewerkers, verhalen uit het asiel, nieuwe donatie-acties en foto’s van dieren die geadopteerd kunnen worden. Suzan: “Het is natuurlijk ook leuk als Beestenbende de lezers aanzet tot het meedoen met acties, doneren of misschien wel het plaatsen van een advertentie in de volgende uitgave. Want dat helpt ons weer om nog een stukje dichter bij ons benodigde bedrag te komen.”
De toekomst
Nicolette: “We hopen dat wij met al onze activiteiten ook educatief zijn, zodat er ooit een dag komt dat wij niet meer nodig zijn. Maar dat is toekomstmuziek, voorlopig blijven wij ons uiterste best doen voor alle dieren die bij ons terechtkomen.”